در القاء تغییرات بدخیمی و افزایش قابلیت مهاجرت ملانوسیت های انسانی a۳۷۵ اثر محیط رویی سلول های ملانوما

سابقه و هدف: سلول های سرطانی، مجموعه ای از فاکتورهای مختلف را به محیط پیرامونی خود آزاد می کنند که می توانند به تغییر عملکرد سلول های موجود در ریز محیط تومور و همچنین سلول های دورتر از ناحیه ی توموری منجر شوند. هدف این مطالعه، بررسی اثر محیط رویی حاصل از رده سلولی ملانوما a375 بر ملانوسیت های انسانی در شرایط آزمایشگاهی است. مواد و روش ها: محیط رویی از کشت 48 ساعته رده سلولی ملانوما a375 تهیه شد. ملانوسیت ها در گروه تست، در فلاسک t-25 کشت و به مدت 22 روز با محیط رویی حاصل از ملانوما a375 تیمار شدند. در گروه کنترل، همین تعداد سلول در حضور محیط کشت کامل (dmem حاوی 10% fbs) کشت داده شدند. خصوصیات ریخت شناسی سلول ها با استفاده از میکروسکوپ نوری معکوس بررسی و نرخ رشد سلول ها به کمک روش شمارش مستقیم سلول ها محاسبه شد. سپس میزان بیان ژن های تشخیصی ملانوما (s100a4، s100a14، mitf و tyr) و ژن های مرتبط با فرآیند گذار از حالت اپیتلیالی به حالت مزانشیمی (emt) شامل cdh1، cdh2، snai1، snai2، twist1 و tgf-β1 به وسیله ی real-time pcr و میزان مهاجرت سلول ها به کمک آزمون خراش، در هر دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. از ملانوما a375، به عنوان کنترل مثبت استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تیمار ملانوسیت ها با محیط رویی ملانوما a375، سبب تغییر شکل ملانوسیت ها، افزایش 62/1 برابری در میزان تکثیر این سلول ها (001/0p=)، افزایش معنی دار بیان ژن های s100a14 (003/0p=) و tgf-β1 (001/0p=)، کاهش معنی دار بیان ژن cdh1 (048/0p=) و افزایش معنی دار در قابلیت مهاجرت این سلول ها شد (05/0p<). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، مولکول های آزادشده از رده سلولی ملانوما a375 ، می توانند برخی از ویژگی های مولکولی و عملکردی ملانوسیت ها را در جهت القای بدخیمی تغییر دهند.